Genel,  Günlük

Siz Hiç Kaybolmak İstediniz Mi?

Bak şimdi, tam ne demek istediğimden bahsedecektim ki aklıma annem geldi, bi’ duraksadım. Bu yazıyı okumaya devam edince belki ne demek istediğimi tahmin edersiniz. 🙂
.
Bazen öylece otururken içime sığmayan bi’ enerjiyi fark edip, bunu tüketememenin sonrasında daha memnuniyetsiz hissetme durumunu tek yaşamadığıma eminim. Ki benim gibi çabuk sıkılan, duygularını içinde zor tutan bi’ tipseniz sizde de oluyor, biliyorum. O an yapmak istediğim tek şey rahat bir ayakkabı giyip yolu takip etmek. Yolda sevgili hayallerimiz de bize eşlik etmezse olmaz tabi. Bazen yürüdüğüm yollarda şarkılar çalıyor ama bir tek ben duyuyorum. Müziğin ritmi ile bir olup bazen yavaş yavaş, bazen de koşar gibi… Sizi bilmiyorum ama ben bunu genelde gitmem gereken bir yere yürüdüğüm yollarda fark ettim. Bazen o yollar az geliyor işte. Gitmem gerektiği için değil, yürümek istediğim için çıkmak istiyorum. Ve daha önce görmediğim yollara girip oralarda kaybolmak, keşfetmek, soluklanıp fotoğraf çekmek… Güneşin en sevdiğim saatlerinde; ikindi vaktinde…
Bu konuda Şule Alkış‘ı hayranlıkla takip ediyorum. İki küçük çocuğuna annelik yaparken bile kendisini unutmayan bir kadın ve belki de onun kadar sorumluluğumuz olmayıp kendimizi ihmal eden biz…
.
Gereken şey, bazen, o an istediğimizi yapmak, ertelememek.
Sizin kaybolmak istediğiniz illaki başka yollar vardır; okuyarak kaybolmak istediğiniz kitaplar, belki nefis yemekler yaparak kaybolmak istediğiniz bir mutfak, belki de zevkle başladığınız bir iş sizin için… Arada bir kaybolalım bence, herkesin ruhunu doyurmaya ihtiyacı vardır. Tabi siz yine de annemin düşündüğü gibi evin yolunu unutacakmışız gibi davranmayan. 🙂
.
.

 

Paylaş

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir